Van jongs af aan waren tekenen, boetseren en balletdansen de grote hobby's van Ans Deelen die na haar middelbare school het liefst de kunstacademie of balletopleiding had willen doen, ware het niet dat haar ouders daar weinig brood in zagen. Dus werd het de studie Geschiedenis, met bijvakken Kunstgeschiedenis en filosofie aan de Leidse Universiteit, en werd zij lid van de VVSL, waar zij o.m. de vormgeving van een jaarboek verzorgde.

Na haar (cum laude) afstuderen werkte zij enkele jaren op het Leids Archief (tegenwoordig ELO). Zij trouwde met Gerard Zuyderhoudt en samen kregen zij rond 1970 twee zonen en een dochter. In die drukke kindertijd ontstond haar fascinatie voor het beeld-weven, een vaardigheid die zij als een echte “uitvinder” al doende tot grote hoogte ontwikkelde. Tot 1983 kon ze haar inmiddels grote tekenvaardigheden prachtig combineren met de gobelintechniek en produceerde zij naar schatting meer dan honderd werken, waarvan nu nog 51 werken in het bezit van haar familie zijn en de basis vormen van de tentoonstelling in het Leids Wevershuis.

In 1983 verhuisde de familie naar een groter huis, waar nog zeer veel aan verbouwd moest worden, iets waar Ans ook niet de hand voor omdraaide. Het weefraam en de weefsels verdwenen uit het zicht en even later verscheen er een drukpers, waarmee Ans Zuyderhoudt een geheel eigen hoogdruktechniek ontwikkelde met de resultaten waarvan zij zeer bekend is geworden, en haar beeldweefsels in de vergetelheid zijn geraakt, waar uit ze nu dankzij de hartelijke medewerking van Gerard, haar man en Lea, haar dochter weer te zien zullen zijn.