Vakantie in Zweden

Wat hoort bij een Scandinavische vakantie? In willekeurige volgorde voor ons: fietstochten over kleine weggetjes langs eindeloze bossen, glinsterende meren...

de geuren van bloemrijke bermen, vuurtje stoken, veel koffie met ‘hemma bakad paj’ en altijd ......iets dat met weven te maken heeft!

 Deze keer reden we niet zo ver Zweden in, we bleven in het zuiden. Lang niet zo 'Zweeds' als Lapland, maar toch een hoog Ikea-gehalte.
Op de kaart had ik al gezien dat we niet ver van Glimakra af verbleven. Mijn belangstelling voor weven is voor een behoorlijk deel romantisch, dus deze plaats klinkt als muziek in mijn oren!

‘Niet ver’ is in Zweden al gauw een paar uur rijden, maar het vooruitzicht van een bezoek aan het enige Zweedse 'Vävstolsmuseum’ deed de autorit snel vergeten.
Het was even zoeken in het kleine plaatsje Glimakra waar iedereen leek te slapen op zondagmiddag. We hadden echter op internet gezien dat het museum dán open was. Daardoor stonden we na wat klauteren midden in een prachtig huis bovenop een heuvel naar een bijzondere expositie te kijken. Geweven doeken, vloerkleden, tafelkleden.
Ook lag er op een tafel een stapel van het nieuwe ‘Väv’-tijdschrift die het buitenland nog moest bereiken.

Naast de exporuimtes was er een cursusruimte vol (lege) getouwen: er was de week ervoor een cursus geweest. Normaal wordt er geweven op een door de weefsters zelf gekozen tijdstip, iedereen heeft een sleutel van het huis. Wat opviel was de orde, alles keurig gesorteerd in bakjes: de pijpjes, de hevels, de garens, ook de rieten keurig in gelid in een rek. Ook is er een ruimte met enkele historische getouwen en oude schoolplaten met weven als onderwerp. Boven een soort hobbyruimte voor kinderen met weefsels gemaakt zonder getouw.

Ook ontmoette ik mevrouw Lillemor Johansson een bekende weefster die in de jaren tachtig een cursus in het Nederlandse Lochem gaf. Zij vertelde dat de groep weefsters elk jaar een weefuitstap maakt, bijvoorbeeld naar Denemarken. Even later hoorde ik mezelf (in korte broek) in een Zweeds weefgetouwmuseum reclame maken voor de Weversmarkt in Hoorn! Dit jaar zou het niet meer lukken, maar voor volgend jaar was het een goed idee. Wie weet of we dan een Zweedse delegatie aantreffen bij onze kramen!

Na een week thuis belandde het blad Väv in mijn brieven bus en .. met o.a. de beschrijvingen van de in het Wävstolsmuseum tentoongestelde items, waar ik eerder al vol bewondering naar gekeken had.
Voorin het blad een stukje over de tweejaarlijkse uitreiking van ‘de gouden weefschuit’. Het bleek dat de weefster die ik ontmoet had, mevr. Lillemor Johansson, een van de eerste ontvangers ervan was en bovendien dat ze een van de initiatiefneemsters van het prachtige tijdschrift Vav is geweest!