Voorbereidingen voor een Doe-dag

We bespraken tijdens een bestuursvergadering een thema voor de doe-dag 2022 en ik opperde ‘weven met natuurlijke materialen’. Vervolgens keek iedereen naar mij, leuk idee, dan moet jij dat ook maar begeleiden.

Haha. Ik ben er de rest van de zomer mee bezig geweest, met veel plezier.

Op internet maar eens aan het zoeken gegaan, waarbij ik al snel op Pinterest terecht kwam. Het eerste idee is om een soort schering te maken in de V van een tak met zijtak. Het is wel even een trucje om de juiste tak te vinden, die niet te veel buigt, dat wordt te wiebelig tijdens het weven. En door de v-vorm wil de scheringdraad steeds naar het smalste deel van de v zakken. Dat blijkt minder te zijn met een wat ruwe tak zoals berk, maar verse wilg lukt niet goed. Later ontdek ik dat het omwikkelen van de tak met draad ook werkt. Dus de scheringdraad ook een paar keer om de tak heen wikkelen en op de gewenste afstand pas de oversteek naar de andere kant maken en daar verder wikkelen. Een andere ontdekking is dat je op twee manieren de schering kan winden tussen de twee zijden van de V; als 8-jes (wat voor mij de natuurlijkste manier blijkt) of als langgerekte O. Bij dat laatste creëer je eigenlijk twee scheringen waardoor je twee lagen kan weven en daarmee een soort zakje maken. Dubbelweven dus.

De tweede soort die ik uitprobeer, is van vier bij elkaar gebonden takjes een rechthoekig raampje te maken, daar een schering in aanbrengen en gewoon gaan weven. In het midden stop ik een langwerpige schelp en weef daar omheen. Ook leuk, maar de schelp moet wel een beetje plat en langwerpig zijn anders valt hij er steeds uit. Maar je kan er natuurlijk ook andere natuurlijke materialen in zo’n raampje bevestigen.

Verse wilgentakken laten zich makkelijk buigen tot een soort cirkel waar je een dradenweb in kunt spannen, als de spaken van wiel. Daar ga ik maar eens met louter natuurlijke materialen in weven, met diverse soorten kruiden. Die gaat heel lekker ruiken! Ik speel nog wat verder met die buigbare wilgentakken en weef daarin op verschillende manieren met takjes en riet. Zelfs de stroken bast die ik van takken afstroop laten zich gebruiken als bindmateriaal en ook om mee te weven. De rietpluimen spuit ik even in met haarlak, zo hoop ik dat ze minder snel uit zullen vallen. Het is overigens moeilijk om te bedenken hoe de werkjes er zullen uitzien na een paar maanden. Alle natuurlijke materialen zullen verkleuren naar bruintinten. Misschien takjes conifeer minder snel.

In Noord-Frankrijk zijn we een paar dagen op bezoek bij familie, die daar een oude boerderij hebben gekocht. Er liggen daar in de schuur heel veel mooie rechthoekige plaatjes leisteen. Dat is de oude manier waarop de daken hier werden gedekt, tegenwoordig meestal vervangen door kunststof. Maar die mooie rechthoeken zijn natuurlijk prachtige natuurlijke weeframen! Ik wikkel er gewoon een schering omheen en weef daar mooie bladeren en takjes in, in een herhalend strepenpatroon. Daarop bevestig ik nog een oud schedeltje van een vogel en ben zeer tevreden met het resultaat.

Ik vond ook op Pinterest wat afbeeldingen van weefsels op een natuurlijke steen. Ik ga op zoek naar een geschikte steen, die een beetje rechthoekige vorm moet hebben anders blijven de draden niet zitten. Op een strand in Ierland vind ik er een paar en jawel, het lukt. Leuk met contrasterende kleuren voor schering en inslag. Het is wel een beetje frommelen om de draden aan de achterkant zo te knopen dat het geheel niet wegglijdt. Een beetje lijm zou wel handig geweest zijn maar ik ben op vakantie en heb dat niet bij me. En ik vind het ook wel een beetje valsspelen.

In mijn dorp stuit ik op een partij dode takken van een oude pruimenboom, die heel veel zijtakken had. Heel veel v-vormen dus om in te weven! Zo wordt het een groot weefraam, waar het moeilijk kiezen is in welke ruimte ik wil weven. Het wordt dan wel een 3-dimensionaal object, nog even over denken hoe ik dat ga aanpakken.

Op de doe-dag zelf, gelukkig heel goed weer, zitten we in de tuin van Erna en ik laat wat voorbeelden zien. Ik ga niet vertellen wat iedereen moet doen, ze mogen zelf bedenken welke techniek ze willen gebruiken en welk materiaal. Ik heb heel veel meegenomen, waar ieder uit mag putten en ook andere deelnemers hebben het nodige aangevoerd. De door Annet meegenomen schaapsvacht is niet gebruikt, maar lijkt me ook leuk om mee te experimenteren. Heerlijk spelen en uitproberen dus. Soms is de V-vorm te lastig en geeft een leistenen plaatje prettig houvast om subtiel in te weven. Ik heb wat kransen van druivenrank meegenomen, één groot, en die is een leuke uitdaging om hele bossen takken en bladeren in te verwerken.

We worden door Erna en Liesbeth liefdevol voorzien van thee, koffie, soep en Loes heeft ook nog heerlijke plaatcake meegenomen. Dus het is genieten en een heel leuke kennismaking voor twee van de nieuwe leden, die meedoen aan deze dag. Ieders (voorlopige) resultaat wordt door Pien op de foto gezet en we gaan opruimen. Vele handen maken licht werk dus dat is best snel gebeurd.
Ik kijk terug op een buitengewoon geslaagde dag, waar iedereen de creatieve ruimte heeft gevonden waar ze zich prettig in voelde. Bij mij is de natuurkriebel nog niet over, ik ga nog even door….